درمان آکنه صورت | درمان آکنه فعال و جای زخم آکنه

آکنه | علت ایجاد و راه های درمان

ما در این مقاله یکی از مشکلات پوستی بسیار رایج را بررسی می کنیم. آکنه مشکل پوستی است که بیشتر افراد آن را تجربه کرده اند. این یک مشکل پوستی مشترک بین خانم ها و آقایان است. ما در این مقاله آکنه را معرفی می کنیم. همچنین دلیل ایجاد آکنه را نیز از منظر پزشکی بررسی می کنیم. در ادامه علائم و ضایعات آکنه را بررسی و راه های درمان را معرفی می کنیم. همچنین سعی کرده ایم تا مهمترین نکات در برخورد با این مشکل پوستی را نیز بیان کنیم.

آکنه چیست ؟

پوست بزرگترین ارگان بدن انسان است. یک فرد بزرگسال با جثه متوسط در حدود ۲۰ فوت مربع پوست دارد. به همین دلیل و چون پوست یک اندام قابل مشاهده است و ضایعات آن فوراً در معرض دید می باشند. بنابراین بیماری های پوست از اهمیت زیادی برخوردار می باشد و نگرانی شدیدی در فرد بوجود می آورند.

آکنه یکی از شایعترین بیماریهای پوستی است. این مشکل پوستی در اکثر موارد با درمان صحیح توسط پزشک بهبود پیدا می کند. می توان گفت تقریباً همه افراد در سن ۱۲ تا ۱۷ سالگی حداقل یکبار ضایعه آکنه را تجربه کرده اند. هشتاد درصد موارد آکنه در دوران نوجوانی (۱۳-۱۰ سالگی) شروع می شود. ماندگاری آن معمولاً ۱۰-۵ سال طول کشیده و اکثراً در حدود ۲۵ سالگی خاتمه می یابد. در مواردی آکنه در سن بزرگ سالگی نیز گزارش می شود.  گاهی هم این بیماری درچند هفته اول زندگی (بدلیل وجودهورمون های مادری ) و یا در سن ۹-۸ سالگی بروز می نماید.

معمولاً حداکثر شدت و شیوع آکنه درخانم ها ۱۴ الی۱۷ سالگی است. همچنین در آقایان ۱۶  الی ۱۹ سالگی است. یعنی این بیماری درخانم ها نسبت به آقایان درسنین پائین تری شروع می شود. دلیل این مساله هم آغاز زودتر بلوغ درجنس مؤنث می باشد. بطور کلی دردخترانی که آکنه با شروع زودرس دارند،احتمال اینکه در آینده به نوع شدید آکنه مبتلا شوند بیشتر می باشد.

تداوم آکنه در خانمها بیشتر است

بدلایل ناشناخته آکنه درخانم ها تداوم بیشتری دارد. بطوریکه درسن ۴۰ سالگی ۵ درصدخانم ها ( ولی فقط ۱ درصد آقایان ) هنوز هم دارای آکنه هستند. درمقابل شیوع آکنه شدید در جنس مؤنث کمتر می باشد. در ۴۰ درصد افرادی که آکنه دارند بیماری آنقدرشدید است که نیاز به درمان پیدا می کند. تخمین مدت زمانی که این بیماری ممکن است در هر فرد طول بکشد امکان ناپذیر است. آکنه بطورخود بخود شدت وضعف پیدا کرده و بعضاً هیچ توجیهی برای این تغییرات وجود ندارد.

دلیل ایجاد آکنه چیست ؟

اگر به پوست از نزدیک نگاه کنیم منافذ کوچکی را در آن میبینیم. هر منفذ دهانه یک کانال است که از پائین متصل به یک غده چربی (به نام غده سباسه) است. همراه هر غده چربی یک تار مو هم وجود دارد که از همان منفذ کوچک بیرون می آید. تراکم غدد سباسه در پوست صورت، قسمت بالای سینه و پشت بیشتر از مناطق دیگر بدن است. بنابراین منافذ یاد شده هم در این نواحی بیشتربه چشم می خورند(بخصوص درصورت). درزمان بلوغ میزان هورمون های مردانه (آندروژن ها) مانند تستوسترون شدیداً افزایش پیدا می کند.

دانشمندان دیرینه شناس معتقدند که صدها هزار سال پیش در اجداد انسان های امروزی.، دخترها و پسرها درسنین ۱۲ الی ۱۳ سالگی مجبور بودند که روی پای خود بایستند. طبیعت با ایجاد یکسری تغییرات هورمونی و از همه مهمتر ترشح هورمون تهاجم ( یعنی هورمون مردانه بنام تستوسترون ) در بدن در این سن به فرد کمک نمود. تا بتواند بهتر با شرایط محیطی تطابق پیدا کند. منشأ تستوسترون درجنس مؤنث غده فوق کلیه، تخمدان ها و جفت (درزمان حاملگی) است. در آقایان غده فوق کلیه و بیضه ها است. بدلیل اثر تحریکی این هورمون ( که در هر دو جنس مؤنث و مذکر وجود دارند) پوست ضخیم تر می شود. غدد چربی پوست بزرگ شده و ترشحات آنها بسیار افزایش می یابد. این یک فرآیند طبیعی است ولی دراشخاص مستعد آکنه، تحریک غدد سباسه توسط تستوسترون بصورت بیش از حد اندازه و غیرنرمال انجام می پذیرد.

آکنه ( جوش غرور جوانی )

بطور طبیعی سلول هایی که در جدار کانال گفته شده وجود دارند، پس از پایان عمر طبیعی می میرند. پس از مرگ سلول ها بداخل کانال ریخته می شود. سپس همراه با ترشحات روغنی غده از طریق منفذ کانال به بیرون دفع می گردند. درزمان بلوغ این ریزش طبیعی نیز تشدیدمی گردد. در افرادی که استعداد آکنه دارند این ریزش هم به مراتب زیادتر است. در ضمن سلول های ریخته شده راحت تر بهم می چسبند ( نسبت به افرادیکه استعدادآکنه ندارند ). مخلوط شدن قطعات سلولهای مرده فوق با ترشحات روغنی موجب تشکیل یک توده تقریباً متراکم می شود. این امر باعث انسداد کانال می شود. اگر انسداد وسیع باشد و منفذ کانال هم مسدود شود ضایعه ای بنام سر سفید بوجود می آید. همچنین اگرمنفذ کانال همچنان باز بماند سرسیاه رخ می دهد.

سیر تشکیل ضایعات آکنه

میکروب های موجود در پوست از جمله یک باکتری خاص در این توده رشد می کنند. سپس باترشح مواد شیمیائی و سموم میکروبی موجب بروز ضایعات التهابی آکنه می شود. با وجود همه این توضیحات علل دقیق شروع کننده و تداوم بخش آکنه درانسان بدرستی شناخته نشده است. بدلیل تفاوت ذاتی انسان ها با یکدیگر آن علت ایجاد آکنه در افراد متفاوت است. آن عاملی که دریک فرد موجب بروز آکنه می شود ممکن است در دیگری باعث شروع همین ضایعات نشود.

.

علت آکنه از نظر متخصصان

لازم به تذکر است که زیاد بودن تمایل جنسی و یا عدم فعالیت جنسی سبب آکنه نمی شوند. ازدواج کردن یا نکردن ربطی به بهبودی آکنه ندارد.

عللی که از نظر متخصصین پوست در بروز آکنه دخالت احتمالی دارند عبارتند از :

۱) تاثیر بلوغ در آکنه

آکنه یک بیماری دوره بلوغ است. دلیل این بیماری افزایش ترشح غدد چربی پوست در زمان بلوغ است. نقش این غدد در بروز این بیماری بسیار است. هرچند اشکالی از این بیماری در دوره کودکی بروز می کند که در اینجا بحث نمی کنیم.در صورتی آکنه در سن بزرگسالی برای یک خانم برای اولین بار اتفاق می افتد. و یا اینکه آکنه دوران نوجوانی دوباره در ایشان عود می کند. بایستی در تشخیص به تغییرات هورمونی مشکوک شد.  در خانم های بزرگسال که این اتفاق می افتد اوج آکنه در زمان عادت ماهانه خواهد بود.

۲) تاثیر چربی پوست در آکنه

همانطور که گفته شد لازمه بروز آکنه وجود پوست چرب است. بیماران آکنه ای غالبا دارای افزایش سبوم و یا همان ترشح چربی پوست هستند. (صورت این افراد معمولاً ازشدت چربی برق می زند). هر چقدر پوست چرب تر باشد آکنه شدیدتر است. البته لازم به تذکر است که ترکیب چربی پوست افراد آکنه ای با دیگران فرق می کند. یعنی ممکن است فردی دارای پوست چرب بوده ولی چون ترکیب پوستش طبیعی است مبتلا به به آکنه نشود. معمولاً بیماران آکنه ای شوره چرب هم در سر دارند.

۳) نقش وراثت در بروز آکنه

آکنه یک بیماری موروثی است. پدران و مادران آکنه ای دارای فرزندان مبتلا به این بیماری هم خواهند بود. شدت ، محل وقوع ضایعات و نیز زمان بهبود نسبی تحت تاثیر استعداد ذاتی فرد در بروز و درمان بدن است.

۴) نقش عوامل محیطی در آکنه

ضایعات آکنه غالبا در زمستان بدتر و تابستان بهتر می شود. مشاغلی که با رطوبت و روغن همچون آشپزی سر و کار دارند بیشتر در معرض بروز آکنه هستند. عرق کردن زیاد، ورزش شدید و گرمای زیاد آکنه را بدتر و نور آفتاب آنرا بهتر می کند( در مورد اثر آفتاب بر آکنه به بند ۹ نکات درمانی توجه فرمائید).

خنک نگه داشتن محیط سکونت و ورزش های سبک مثل شنا کمک کننده هستند. فشارهای عصبی موجب تشدید بیماری می گردند( ولی در پیدایش آن نقشی ندارند). این مساله در دختران جوان در زمان امتحانات و یا مشکلات بیشتر دیده می شود.  در ضمن اکثر افراد در پاسخ به استرس های عصبی جوش های خود را کنده، آنها را فشار داده یا بهرحال دستکاری می کنند که سهم بسزایی در تشدید بیماری دارد.

۷۰ درصد خانم های آکنه ای دچار تشدید ضایعات ۷-۲ روز قبل از عادت ماهیانه می شوند ( در صورتیکه این مسئله خیلی شدید باشد گاهی لازم است که بیمار برای کنترل آکنه قرص جلوگیری از حاملگی مصرف نماید).

۵) تاثیر لوازم آرایشی در آکنه

کلیه مواد آرایشی و بهداشتی چرب و روغن دار می توانند آکنه را بدتر کنند. البته استفاده از مواد آرایشی که عبارت (برای پوست های چرب وجوشی) و یا (نان کومدوژنیک=Noncomedogenic ) بر روی آنها ذکر شده و نیز استعمال پن کیک در حد معقول بلامانع است. البته لازم به تذکر است که در صورتیکه آکنه بیمار شدید می باشد بهتر است از مصرف هر گونه لوازم آرایشی بپرهیزد. بهتر است از مصرف پمادهای چرب کننده مو نیز پرهیز کند. نکته دیگر اینکه صرف گیاهی بودن یا از مواد طبیعی درست شدن یک فرآورده آرایشی دلیل این نمی شود که آن فرآورده برای مصرف بیمار آکنه ای ممانعتی ندارد. بنابراین بایستی از نظر غیر کومدوژن بودن تست شده و این موضوع روی آن ذکرشده باشد.

۶) نقش مواد غذایی در آکنه

ثابت نشده است که مواد غذائی در ایجاد ضایعات مؤثر باشند. ولی در صورتی که بیمار حس می کند با مصرف ماده ای غذایی بدتر می شود از خوردن آن پرهیز کند. بطور کلی استفاده از عوامل ذیل اکثراً باعت تشدید آکنه شده و بهتر است که مورد استفاده قرار نگیرند:

شکلات ، شیرینی ها ، مواد غذائی چرب و زیاد سرخ شده ، تنقلات مثل تخمه – پفک – آجیل – آدامس و غیره و مصرف زیاد ادویه جات و نوشابه های گازدار. می توان گفت که رژیم غذائی غربی (مثل پیتزا، چیپس، سس ها، تنقلات و ساندویچ ) نسبت به رژیم غذائی شرقی(مثل موادغذائی تازه، سبزیجات، میوه جات و ماهی) بیشتر موجب تشدید آکنه می شوند.
بالا

ضایعات آکنه به چه شکلی ظاهر میشوند؟

اکثراً آکنه بصورت جوش های چرکی، نقاط قرمز رنگ و حساس، سفتی و تورم موضعی پوست، برجستگی های پوستی وگاهی دانه های سرسیاه و سر سفید بروز میکند. ۹۹ درصد موارد آکنه در صورت دیده شده ( البته معمولاً همزمان نقاط دیگر هم درگیر هستند) و پس از آن پشت و قسمت بالای سینه از نظر شیوع قرار دارند. در سنین کمتر آکنه عمدتاً در صورت و در سنین بالاتر بیشتر در پشت دیده می شود (بخصوص درمردان).

دانه های سر سیاه ( Blackhead ) و سر سفید ( Whitehead ) که به آنها کومدون هم می گویند، نیز عمدتاً در جوان ها دیده می شوند .لازم به تذکر است که رنگ سیاه این دانه ها بدلیل وجود ملانین (رنگدانه پوست) بوده و ربطی به کثیفی وتجمع گرد و غبار ندارد لذا شستشوی مکرر و یا سائیدن پوست با لیف و غیره اثری نداشته و نباید بیمار سرخود آنها را تخلیه کند زیرا با این کار نه تنها آنها را بدتر کرده بلکه موجب بروز لک یا حفره های زشت هم درمحل آنها می گردد. بطور کلی دستکاری ضایعات در همه حال توسط بیمار ممنوع است.

۴) پاک کننده مناسب برای بیماری آکنه کدام است ؟

پاک کننده مورد استفاده بیمار آکنه ای نباید محرک پوست باشد. مولد جوش نباشد، موجب بروز دانه های سرسیاه نشده وایجاد حساسیت و آلرژی ننماید. بیشتر بیماران آکنه ای فکر می کنند که شستشوی شدید با آب و صابون و سائیدن پوست چند بار در روز مفید است در صورتیکه اینکار فقط پوست را تحریک می کند. لازم به تذکر است که چربی ظاهری پوست فقط ارزش زیبائی داشته و آنچه در ایجاد آکنه دخالت دارد چربی داخل دهانه فولیکول مواست که حتی باصابون های قوی و شستشوی زیاد هم مرتفع نمی گردد. در ضمن شستشوی زیاد خود میتواند تولید آکنه نماید و یا ضایعات قبلی را بدتر کند. درحقیقت هدف از تمیز کردن پوست در آکنه این است که پوسته ها، سلولهای مرده، عرق و چربیهای روی سطح پوست زدوده شده بدون اینکه پوست تحریک شده و یا بیش از حد خشک گردد. توصیه می شود که از مواد پاک کننده ای استفاده شود که PH آنها مشابه پوست (نسبتاً اسیدی) باشد و در ضمن بتوان براحتی آنرا از سطح پوست تمیز نمود.

صابون های طبیعی (مثل صابون مراغه وغیره) را خیلی ها به خیال آنکه بدون ضرر هستند استفاده می کنند در حالیکه این مواد بشدت قلیایی بوده و پوست را بیش از حد خشک می کنند و لذا به هیچ وجه توصیه نمی شوند.

درمان آکنه در کلینیک آرا سیما

۵) درمان آکنه

قبل از هر چیز بایستی بگویم که درمان آکنه تنها زیر متخصص پوست انجام می شود. انجام اینکار غیر از پزشک متخصص چندان موفق نخواهد بود. درمان دارویی آکنه شما مختص شماست. بنابراین از توصیه ان به دیگران خودداری کنید. گاهی ضایعات شبیه آکنه بدلایل دیگر رخ می دهند و لذا درصورت وجود این موارد حتماً باپزشک خود مشورت نمائید. بیاد داشته باشیدکه درمان فوری و یا دائمی برای آکنه وجود ندارد ولی آکنه قابل کنترل بوده و با درمان مناسب میتوان از بروز ضایعات جدید ممانعت نمود.

درمان های این بیماری عمدتاً در جهت جلوگیری از بروز ضایعات جدید، پیشگیری ازبروز عوارض آکنه و کاهش نگرانی بیمار می باشند زیرا ضایعات موجود معمولاً بخودی خود بهبود پیدا می کنند (البته اگر بیمار آنها را دستکاری نکند). شروع پاسخ درمانی به داروهای ضدآکنه زمان لازم داشته و نبایستی عجول باشید ولی اگر پس از ۸-۶ هفته هیچ بهبودی حاصل نشده است بهتر است با نظر متخصص پوست خود داروهایتان را عوض کنید. بطور کلی از آنجائیکه سیر این بیماری طولانی (گاهی سالها) است لذا درمان آن هم برای ماه ها (حداقل۶ ماه) طول میکشد. در صورتیکه آکنه خفیف باشد درمان موضعی کافی است ولی در موارد متوسط و شدید درمان با داروهای خوراکی هم لازم است.

درمان دارویی آکنه

از درمان خوراکی ضد آکنه می توان به آنتی بیوتیک ها (البته آنتی بیوتیک ها مصرف موضعی هم دارند)، آکوتان، کورتون ( فقط با نظر متخصص پوست)، قرص های ضد هورمون های مردانه (مثل سیپروترون و اسپیرونولاکتون) و برخی از قرص های ضد بارداری اشاره کرد و در مورد طریقه مصرف و احتیاطات داروهای خوراکی بایستی با پزشک خود مشورت نمائید و هر گونه اطلاعاتی را از ایشان بخواهید.

گاهی لازم می شود که تزریق کورتون در داخل ضایعات آکنه توسط متخصص پوست انجام شود. یکی از بهترین داروهای ضدآکنه آکوتان (ایزوتره تینوین) است. این دارو اگر چه دارای عوارض چندی می باشد و بخصوص در خانم های متأهل بایستی با احتیاط فراوان مصرف شود ( بدلیل اثرات بسیار بد بر جنین در صورت حاملگی درحین مصرف این دارو ) ولی در صورت رعایت احتیاطات لازمه بسیار داروی مؤثر و مفیدی می باشد و در حقیقت تنها داروی ضد آکنه است که بر کلیه مراحل تشکیل ضایعات آکنه اثردرمانی دارد.

درمان موضعی آکنه

داروهای موضعی ضد آکنه شامل انواع آنتی بیوتیک های موضعی (مثل محلول وژل اریترومایسین ومحلول کلیندامایسین)، بنزویل پراکسید، تره تینوین، آلفا و بتا هیدروکسی اسید، آزلائیک اسید ( Azelex )، آداپالن ( Differin )، سدیم سولفاستامید، تازوروتن ( Tazorac )، محلول Proactiv و بسیاری داروهای دیگرمی باشد. قبل از مصرف داروهای موضعی پوست بایستی کاملاً تمیز باشد. برای این منظور بهتر است از پاک کننده های مخصوص که پزشک تجویز می کند استفاده نمود. لیف زدن پوست اکیداً ممنوع است.

۱۵-۱۰ دقیقه بعد از تمیز شدن پوست میتوان داروی موضعی را استعمال کرد.دارو بایستی بر تمام پوست (نه فقط ضایعات) مالیده شود. برای داروهای محلول مقدار خیلی کمی از دارو راروی یک تکه ی کوچک پنبه ریخته (بطوریکه فقط پنبه نم دار شود) و سپس پنبه را به نقاط مختلف صورت تماس داده (بدون اینکه آنرا به روی پوست بکشیم) و بعد بآهستگی با دست تمیز و شسته شده محلول راروی پوست پخش می کنیم (ماساژ و مالش شدید ممنوع است). با اینکار حداقل تحریک پوست اتفاق می افتد. در مورد کرم ها و پمادها هم مقدار خیلی کمی از دارو (درحدود ته خودکار) را با نوک انگشت ابتدا به نقاط مختلف صورت تماس و سپس بآرامی آنرا پخش می کنیم. دقت شود که میزان استعمال دارو بایستی خیلی کم باشد بخصوص در اوایل درمان تا از تحریک پوست ممانعت شود و بیاد داشته باشید که زیادتر زدن دارو اثرات مفید آنرا بیشتر نکرده و فقط عوارض آنرا افزایش می دهد.

عوامل موثر در درمان آکنه

برای درمان مناسب این بیماری در نظر گرفتن عواملی مثل سن، نوع پوست بیمار، امراض احتمالی دیگر در بیمار، شیوه و نوع زندگی مریض، عود حملات آکنه قبل از قاعدگی و تأثیر درمان بر کیفیت زندگی فرد بسیار اهمیت دارند. بطور کلی برای درمان موفقیت آمیز آکنه، ابتدا بایستی فرد مورد ارزیابی دقیق بالینی و احیاناً آزمایشگاهی قرارگرفته و سپس یک رژیم درمانی خاص متناسب باوی درنظرگرفته شود. معمولاً ۶-۴ هفته طول می کشد تا داروها اثرات مثبت خود را نشان داده و لذا بیمار بایستی صبر و شکیبائی نشان دهد. صرف تجویز دارو برای درمان آکنه کافی نبوده و همکاری بیمار لازمه موفقیت درمان است.هر چقدر پوست چرب تر باشد و نیز در تنه (نسبت به صورت) پاسخ دهی به درمان کمتر است. مردان نسبت به خانم ها پاسخ دهی کمتری نسبت به درمان دارند (شاید چون در مصرف دقیق داروها دقت لازمه را به خرج نمی دهند. با وجود همه این حرف ها می توان گفت که۴۰  درصد بیماران با درمان مناسب درعرض ۲ ماه و ۶۰ درصددرعرض ۴ ماه بهبودی قابل ملاحظه می یابند.

نکات مهم در درمان آکنه

۱) مصرف منظم داروها

داروها بایستی منظم و طبق دستورمصرف شده و مراجعات به متخصص پوست طبق برنامه باشد. از درمان نامرتب اکیداً پرهیز شود. معمولاً ضایعات در ابتدای درمان ظاهراً تشدید شده که این مسئله گذرا بوده و با ادامه بهبودی حاصل می گردد. بروز قرمزی و پوسته ریزی خفیف بلامانع و مطلوب است. اکثریت داروها ی ضد اکنه باعث خشک شدن پوست شده که دراین موارد پزشک کرم مرطوب کننده مخصوص (غیرچرب) برایتان تجویز خواهد کرد. استفاده ازمرطوب کننده های حاوی آلفاهیدروکسی اسید ( AHA )خیلی بهتر از مرطوب کننده های معمولی برای پوست آکنه ای است.

۲) احتیاط در اصلاح صورت

اصلاح صورت بلامانع است ولی نباید چندان شدید انجام شودکه موجب تحریک وقرمزی پوست گردد. در ضمن فواصل اصلاح کردن هر چقدر بیشتر باشد بهتر است. لازم است بیمار هم ماشین ریش تراشی و هم اصلاح با تیغ را امتحان کرده تا ببیند کدامیک برای پوستش راحت تر می باشد. قبل از اصلاح بهتر است صورت با آب گرم و صابون ملایم شسته شود. در ضمن از مصرف کرم ها یا لوسیون های چرب پس از اصلاح خودداری نمائید. وقتی از ژل یا اسپری های مو استفاده میکنید بایستی صورت خودتان را محافظت نمائید. خانم های دارای آکـنه بایستی قبل از استعمال داروهای موضعی آرایش خود را پاک کنند. و اجازه ندهند که مواد آرایشی شب روی پوست صورت باقی بمانند.

۳) استفاده منظم از پاک کننده

روزی ۲ بار صورت خود را با پاک کننده تجویز شده بشوئید (قبل ازمصرف داروهای موضعی). شستن صورت بایستی به ملایمت و با دست انجام شود. در صورت وجود ضایعات چرکی بهتر است ابتدا صورت را با بتادین آغشته و پس از ۵ دقیقه با صابون وآب گرم شستشو داده شود.

۴) استفاده از لباس راحت و گشاد

استفاده از لباس های گشاد توصیه شده زیرا فشار روی پوست را کاهش می دهند. لباس یقه تنگ نپوشید. حدالامکان در معرض روغن و گریس قرارنگیرید.

۵) حفظ تعادل روحی و روانی و پرهیز از استرس در زمان درمان آکنه

تا حد امکان از قرار گرفتن د موقعیت هائی که اثرات روحی شدید برروی شما میگذارند، خودداری کنید و تا آنجا که ممکن است خونسردی خود را حفظ نمائید. به اندازه کافی استراحت کرده و بخوابید. اجازه ندهید که اکنه باعث دلسردی و ضعف شما شود. آکنه یک بیمار طولانی ولی موقتی است پس سعی کنید راه زندگی کردن با آنرا فرا بگیرید.این عارضه در زندگی عادی شما اختلالی ایجاد نخواهد کرد مگر اینکه بی جهت نگران آن باشید.

۶)مشورت با پزشک در زمینه مصرف لوازم آرایشی

هیچگاه سرخود از محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده نکرده و همیشه در این زمینه با پزشک خود مشورت نمائید. این مطلب بخصوص درمورد پاک کننده ها (صابون وغیره) بسیاراهمیت دارد.

۷) تخلیه آکنه

تخلیه فیزیکی ضایعات (فقط توسط متخصص پوست) مفید است. بهترین زمان اینکار ۴-۲ هفته پس ازشروع درمان است.

۸) رعایت پرهیز دارویی

از مصرف ترکیبات حاوی کورتون (بخصوص استعمال طولانی مدت) اکیداً خودداری نمائید. حتی اگر ضایعات را ظاهرا بهتر می کنند (مگر اینکه توسط متخصص پوست نوشته باشد و در این صورت حتماً پس از چند روز استفاده بایستی به متخصص مربوطه مراجعه مجدد داشته باشید).

۹) قرار نگرفتن در معرض خورشید

نور آفتاب و برنزه شدن بدلیل پوشانیدن ضایعات ظاهراً موجب بهبودی نسبی ضایعات می شود. ولی این وضعیت موقتی بوده و از سوی دیگر آفتاب موجب چروکیدگی و پیری زودرس پوست میشود. لذا بطور کلی بهتر است از قرار گرفتن طولانی در معرض نور آفتاب اجتناب نمائید.خصوصاً اگر تحت درمان با داروهای ضد آکنه می باشید. زیرا برخی از این داروها موجب افزایش تحریک پوستی ناشی از اشعه آفتاب می گردند.

۱۰) احتیاط در مصرف داروهای تجویزی

برخی داروهای ضد آکنه دارای مشکلات خاص خودشان هستند. مثلا در مورد داروی موضعی به نام بنزویل پر اکسید سه درصد مردم نسبت به آن حساسیت دارند. همچنین این داروی موضعی موها و لباس ها را سفید می کند. درصورت استفاده از داروی موضعی به نام تره تینوین بایستی بدانید که پوست چانه نسبت به آن حساس تر از مناطق دیگر صورت است. آنتی بیوتیک های خوراکی گاهی باعث رشد قارچ در دستگاه تناسلی زنانه و لذا خارش این محل می گردند. مصرف تتراسیکلین ها (که خیلی زیاد در درمان آکنه مورد استفاده قرار می گیرند) گاهی باعث حساسیت به نور و سردرد می شوند. در صورت مصرف قرص های جلوگیری از حاملگی همراه با آنتی بیوتیک خوراکی ضد آکنه امکان اثر نکردن قرص جلوگیری از حاملگی و لذا حامله شدن بیمار ۷-۶ برابر افزایش پیدا می کند.

۱۱) تکمیل دوره درمان

غالباً بیماران به محض اندکی بهبودی از مصرف داروها خودداری کرده یا اینکه آنها را به صورت نامنظم و یا فقط روی محل جوش ها بکارمی برند. اینکار بسیار غلط است زیرا هدف از درمان آکنه ابتدا پیشگیری از بروز جوش های جدید و در مرحله بعد ترمیم و جلوگیری از پیدایش جوشگاه (اسکار)های بد شکل است. دومین اشتباه شایع بیماران قطع داروها بلافاصله پس از بهبودی کامل جوش ها می باشد. زیرا موجب عود زودرس ضایعات شده و ایندفعه ممکن است جوش ها به سهولت دفعه اول به درمان بخوبی جواب ندهند. بطور کلی بدون دستور پزشک هیچگاه درمان خود را تغییر نداده یا قطع نکنید. از درمان های کوتاه مدت با داروهای مختلف خودداری کرده و از بکاربردن نصایح درمانی دیگران جداً پرهیز نمائید. به پزشک خود اعتماد کرده و مشکلات درمانی خود را فقط با ایشان (نه با افراد خانواده و کوچه و محله) در میان بگذارید. برای درمان صحیح فقط به متخصص پوست مراجعه نمائید. متذکر می شویم که در صورت درمان صحیح، به موقع و پیروی دقیق از دستورات داروئی ۹۰ الی ۹۵ درصد بیماران بهبودی قابل ملاحظه پیدا می کنند.

۱۲) مشورت با پزشک در خصوص مصرف برخی داروها

مصرف برخی داروها موجب بروز جوش های آکنه شده و لذا بهتراست تا حد امکان در بیمار آکنه ای مورد استفاده قرارنگیرد. این داروها عبارتنداز: برخی از قرص های جلوگیری از حاملگی، فنی توئین و باربیتورات (داروهای ضد تشنج)، ایزونیازید،  سیکلوسپورین، لیتیوم، مصرف زیاد شربت ضد سرفه و ویتامین های گروه B .

۱۳) در صورتیکه بیمار آکنه ای حامله باشد مصرف قرص اریترومایسین و نیز برخی داروهای موضعی (البته منحصراً تحت نظرپزشک)خطری ندارد.

۱۴) داروهای موضعی حاوی مواد ساینده پوست (که مثل دانه های شن درزیردست احساس می گردند)، ماساژ صورت، سونا و بخور پوست و کارهائی از این قبیل که در آرایشگاه ها و سالن های آرایش توسط افراد کم سواد بر روی پوست مردم انجام می شود همگی بدترکننده آکنه بوده وبهیچ عنوان نبایستی انجام شوند. زیرا با انجام این کارها نه تنها ضایعات تشدید می گردند (گاهی در ابتدا و بصورت موقتی جوش ها بهتر می شوند ولی بیمار نباید گول بخورد) بلکه کار برای درمان صحیح توسط پزشک هم مشکل ترمی گردد.

درمان عوارض آکنه

وقتیکه ضایعات اکنه بطور کامل خوب شدند مشکل مهم بیماران مناطق تیره و لک دار پوست و جوشگاه های بد شکل ناشی از درمان های غلط قبلی یا دستکاری های بیماراست. البته بایستی متذکر شد که پس از بهبودی ضایعات اکنه، قرمزی محل ضایعات قبلی همچنان باقی مانده ولی معمولاً در عرض ۴ الی ۶ ماه بخودی خود ناپدید می گردد. وجود این قرمزی دلیل عدم موفقیت در درمان نبوده و بعنوان یک عارضه آکنه تلقی نمی گردد. پس از ناپدید شدن این مناطق قرمز اگر فرد در محیط گرم قرار گیرد و یا فعالیت بدنی کند ممکن است بطور موقتی همان مناطق مجدداً دچارقرمزی گردند. درمان عوارض آکنه امکان پذیر ولی بسیار مشکل است و صبر و حوصله زیادی می خواهد و بهتر است که همیشه توسط متخصص پوست انجام شود.